2009ம் ஆண்டுக்கான மனிதவள முன்னேற்ற அறிக்கையை ஐநா சபை அக்டோபர் 5ம் தேதி வெளியிட்டுள்ளது. 1990ம் ஆண்டு முதல் வெளிவரும் இந்த அறிக்கையை வெளியிடப்பட்டு வருகிறது. இந்த ஆண்டு வெளியிடப்பட்ட அறிக்கையில் மக்கள் இடம் பெயர்தல், அதனால் ஏற்படும் பிரச்சனைகள், வாய்ப்புகள் மற்றும் கிராமங்கள் மையக்கருத்தாக விவாதிக்கப்பட்டுள்ளன. ஆண்டுதோறும் மனிதவள அறிக்கை என்றவுடனே நம்நாட்டில் முக்கியமாக பேசப்படுவது இந்தியாவுக்கு அது கொடுத்துள்ள இடத்தைப்பற்றித்தான். முக்கிய பொறுப்பிலுள்ளவர்கள் மற்றும் அதிகம் படித்தவர்கள் கூட இந்தியாவுக்கு கொடுக்கப்படும் இடத்தைப்பற்றி குறிப்பிட்டு அதனால் நாட்டையே ஒட்டு மொத்தமாக தாழ்வாக பேசுவதை ஒரு வழக்கமாக கொண்டுள்ளனர். அதனால் நாட்டைப்பற்றி ஒரு தவறான எண்ணம் பலரது மனதிலும் ஏற்படுத்தப்படுகிறது.
ஆனால் அப்படி பேசுபவர்கள் பலருக்கு உண்மையில் அந்த அறிக்கையின் அடிப்படைகள் மற்றும் அளவுகோல்கள் பற்றி சரியாகத் தெரியாது. சர்வதேச அறிக்கை என்றவுடனேயே அதற்கு அதிகப்படியான மரியாதை கொடுத்து அதிலுள்ள விபரங்களை மிகைப்படுத்தி கருத்துகளை சொல்லிவிடுகின்றனர். நாடுகளின் மனிதவளத்தை கணக்கிட அந்த அறிக்கை மூன்று காரணிகளை எடுத்துக்கொள்கிறது. முதலாவது, மனிதர்களின் சராசரி ஆயுள் பற்றிய விபரம். இரண்டாவது, கல்வி பற்றியது. அதற்காக இளைஞர்களின் படிப்பு விகிதம் மற்றும் படிப்பவர்களின் எண்ணிக்கை பற்றிய விபரங்கள் எடுத்துக்கொள்ளப்படுகின்றன. மூன்றாவதாக வாழ்க்கைத்தரம் பற்றிய விபரம். அதற்காக நாட்டு மக்களின் சராசரி வருமானம் எடுத்துக்கொள்ளப்படுகிறது. நாட்டின் மொத்த வருமானம் மக்கள் தொகையால் வகுக்கப்பட்டு சராசரி வருமானம் கணக்கிடப்படுகிறது.
அந்த அறிக்கையில் மனிதவள முன்னேற்ற குறியீட்டைத்தவிர ஏழ்மைக்கான குறியீடு, பாலின முன்னேற்றக்குறியீடு மற்றும் பாலின ஆளுமை குறியீடு ஆகியவையும் கணக்கிட்டு கொடுக்கப்படுகின்றன. பாலின குறியீடுகளில் பெண்கள் முன்னேற்றம், ஆட்சி மற்றும் அதிகார பொறுப்புகளில் அவர்களின் பங்கு, வருமானம் மற்றும் ஆண், பெண் இடையேயுள்ள வித்தியாசங்கள் போன்ற விபரங்கள் 1995ம் ஆண்டு முதல் கொடுக்கப்படுகின்றன. மனிதவள குறியீட்டின் அடிப்படையில் எடுத்துக்கொண்ட 182 நாடுகளை இந்த ஆண்டின் அறிக்கை நான்கு பிரிவுகளாக பட்டியலிட்டுள்ளது. அதன்படி 38 நாடுகள் மிக அதிக மனிதவளத்தை கொண்டதாகவும், 45 நாடுகள் அதிக வளத்தை கொண்டதாகவும், 75 நாடுகள் சுமாரான வளத்தை உடையதாகவும், 24 நாடுகள் குறைந்த வளத்தையே பெற்றுள்ளதாகவும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. உலகின் பணக்கார நாடுகள் மிக அதிக மனித வளத்தை பெற்றுள்ளதாகவும், ஆப்பிரிக்க பகுதியை சேர்ந்த நாடுகள் மிகக்குறைந்த வளத்தை உடையதாகவும் கணக்கிடப்பட்டுள்ளன. உலகின் மற்ற நாடுகள் இந்த இரண்டு பிரிவுகளுக்கு இடையில் வருகின்றன. சீனா, இந்தியா உள்ளிட்ட ஆசியப்பகுதி நாடுகள் சுமாரான மனிதவள முன்னேற்றமுடைய நாடுகளின் பிரிவில் சேர்க்கப்பட்டுள்ளன.
இந்த ஆண்டு மனிதவள முன்னேற்றத்தில் உலகிலேயே அதிக வளம் பெற்ற நாடாக நார்வே இடம் பெற்றுள்ளது. இரண்டாவது இடத்தில் ஆஸ்திரேலியாவும், மூன்றாவது இடத்தில் ஐஸ்லாந்தும் உள்ளன. இந்தியா 134வது இடத்தில் உள்ளது. 2008ம் ஆண்டு அறிக்கைப்படி ஐஸ்லாந்து முதலிடத்திலும், நார்வே இரண்டாவது இடத்திலும் இருந்தன. மனிதவள அறிக்கைகள் பல்வேறு நாட்டு மக்களின் சராசரி ஆயுள், கல்வித்தகுதி மற்றும் சராசரி வருமானம் ஆகியவற்றை பட்டியலிடுவதால் நாடுகளின் நிலைமை பற்றிய சில முக்கிய விபரங்கள் நமக்கு தெரிகிறது என்பது உண்மை. ஆனால் மனிதவளம் என்பதே மேற்கத்திய மற்றும் பணக்கார நாடுகளில் மட்டுமே அதிகமாக இருப்பது போன்ற தோற்றம் உருவாக்கப்படுவது ஒரு தலைப்பட்சமானதாகும். ஐரோப்பிய, அமெரிக்கா, ஆஸ்திரேலியா நாடுகளை தவிர மற்ற பகுதிகளில் மனிதவளம் குறைவாக இருப்பதாக சித்தரிக்கப்படுகிறது.மனிதவள குறியீட்டை கணக்கிட எடுத்துக்கொள்ளப்படும் காரணிகள் முழுமையானவை அல்ல. அவற்றை மட்டுமே வைத்து ஒரு நாட்டின் வளத்தை சரியாக கணக்கிட முடியாது.
மனித வாழ்க்கைக்கு அத்தியாவசியமான குடும்பம், உறவுகள், வாழ்க்கை முறை ஆகியவை கணக்கில் எடுத்துக்கொள்ளப்படுவதில்லை. மனிதனின் பொருளாதார முன்னேற்றத்திற்கு அடிப்படையான சேமிப்பு, மூலதனம், தொழில் முனைதல் ஆகியவற்றிற்கும் குறியீட்டில் இடமில்லை. வாழ்வுக்கு ஆதாரமான சுற்றுச்சூழல், அமைதி ஆகியவை அறிக்கைகளில் கருதப்படுவதேயில்லை. எனவேதான் பல நிபுணர்களும், அறிஞர்களும் மனிதவள அறிக்கைகள் குறைபாடுகள் நிறைந்தவை என்றே கருதுகின்றனர்.மனிதவளத்துக்கு ஆதாரமே நிறைவான குடும்பங்கள்தான். பெற்றோர்கள், உறவுகள், சமூகம், அன்பு, பாசம், அரவணைப்பு ஆகியவை மனித வாழ்க்கையின் அடிப்படையான அம்சங்களாக உள்ளன. குடும்ப அமைப்பு முறையால் சேமிப்பு, முதலீடு ஆகியவை பெருகி கல்வி மற்றும் தொழில்களில் மக்கள் முன்னேறுகின்றனர். அதனால் நாடு ஒட்டுமொத்த வளர்ச்சியை நோக்கி செல்கிறது.
மனித வள அறிக்கைகளின் குறைபாடுகளைப் பற்றித் தெரிந்து இந்த ஆண்டு முதல் இரண்டு இடங்களில் வந்துள்ள நாடுகளின் மனிதவளம் சம்பந்தப்பட்ட சில முக்கியமான விவரங்களை மட்டும் பார்ப்போம். அந்த இரு நாடுகளின் குடும்ப அமைப்புகள் வெகுவாக சிதைந்துள்ளன. 2002ம் ஆண்டு கணக்குப்படி நார்வேயில் 40 சதவீத திருமணங்களும், ஆஸ்திரேலியாவில் 44 சதவீத திருமணங்களும் விவாகரத்தில் முடிகின்றன. உலக அளவில் இந்த விகிதாசாரங்கள் அதிகமானதாகும். அண்மைக்கால நிலவரப்படி நார்வேயில் பிறந்த குழந்தைகளில் 55 சதவீதத்துக்கு மேற்பட்டவை திருமணமாகாத உறவுகள் மூலம் பிறந்தவை ஆகும். 12 சதவீத குழந்தைகள் எவ்வித உறவுகளுமில்லாமல் தனியாக வாழ்ந்துவரும் பெண்களுக்கு பிறந்தவை. உறவுகள் அற்றுப்போய் மனிதர்கள் இருப்பதால் அந்நாட்டில் 17 சதவீத மக்கள் தனிநபர் குடும்பங்களாக வாழ்ந்து வருகின்றனர். ஆஸ்திரேலியாவில் 2001ம் ஆண்டு முதல் அங்கு பிறக்கும் குழந்தைகளில் 30 சதவீதத்துக்கும்மேல் திருமணமாகாத பெண்களுக்கு பிறந்தவை. 15 வயதுக்கு குறைவான குழந்தைகளுடன் வாழும் குடும்பங்களில் 22 சதவீதம் ஓரே ஒரு பெற்றோறை கொண்டவை. அதில் 80 சதவீதத்துக்கு மேற்பட்ட குடும்பங்கள் தனியாக தாயை மட்டுமே கொண்டவை. குழந்தை மற்றும் தகப்பனை மட்டுமே கொண்ட குடும்பங்களும் அங்கு கணிசமாக உள்ளன.
1986ம் ஆண்டு முதல் 2001ம் ஆண்டு வரையான 15 ஆண்டு காலத்தில் தனி ஒருவரை மட்டுமே பெற்றோராக கொண்ட குடும்பங்கள் 53 சதவீதம் அதிகரித்துள்ளன. அத்தகு குடும்பங்களின் வளர்ச்சி தாய், தந்தை என இருவரையும் கொண்ட குடும்பங்களைவிட 14 மடங்கு அதிகமாக உள்ளது. அங்கெல்லாம் குடும்பங்கள் சிதைவதால் பாதிக்கப்பட்டவர்களை பாதுகாக்க உறவுகள் இல்லை. எனவே அந்தப் பொறுப்பினை அரசாங்கங்கள் ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டியுள்ளது. அதனால் சமூகப் பாதுகாப்பு என்ற பெயரில் அவர்களது அரசுகள் பெரும் தொகைகளைசெலவு செய்கின்றன. நார்வேயில் அந்நாட்டின் ஒட்டுமொத்த உற்பத்தியில் சுமார் 16 சதவீதமும், ஆஸ்திரேலியாவில் 8.3 சதவீதமும் அவ்வாறு செலவு செய்யப்படுகிறது. குடும்பங்கள் பாதிப்புக்குள்ளாகி இருப்பதால் அங்கு சேமிப்பு என்பதே ஏறத்தாழ இல்லை. நார்வேயில் 2007ம் ஆண்டில் சேமிப்பு சுத்தமாக இல்லை. மாறாக வருமானத்தை விடவும் அதிகமாக ஒரு சதவீதத்துக்கும் மேல் அந்நாட்டு மக்கள் செலவு செய்துள்ளனர். ஆஸ்திரேலியாவில் 2000ம் ஆண்டு முதல் 2005ம் ஆண்டு வரை தொடர்ந்து சேமிப்பு என்பதே இல்லை. ஆனால் இந்த இரண்டு நாடுகள்தான் மனிதவள அறிக்கையில் முதல் இரண்டு இடத்தையும் பெற்றுள்ளன. அதற்குக்காரணம் மனிதவளம் குறித்த மேற்கத்திய நாடுகளின் குறுகிய கண்ணோட்டமேயாகும்.
அவர்களது அளவு கோல்களை மட்டுமே வைத்து வெவ்வேறு விதமான பின்னணிகளை கொண்ட உலக நாடுகள் அனைத்தையும் பட்டியலிடுவதுதான் மனிதவள அறிக்கைகள். அதில் கலாச்சாரம் மிகுந்த உறவுகளை அடிப்படையாக கொண்ட இந்தியா போன்ற நாடுகளை சேர்ந்த தாய் தந்தையரின் தியாகம், அவர்களது எளிய வாழ்க்கை முறை, அதிக சேமிப்பு, தொழில் முனையும் தன்மை ஆகியவற்றை எடுத்துக்கொள்ள எவ்விதமான காரணிகளும் இல்லை. மேலும் அந்த அறிக்கைகள் உலக நாடுகளின் மக்கள் தொகை மற்றும் வரலாற்று பின்னணி என எதையும் எடுத்துக்கொள்ளமல் கணக்கிடப்படுகிறது. உதாரணமாக சீனா, இந்தியா போன்ற பெரிய நாடுகளுடன் மிகச்சிறிய நாடுகளும் ஒரே நிலையில் வைக்கப்படுகின்றன. நார்வேயின் மக்கள் தொகையே 48 லட்சத்துக்கு சற்று அதிகம். அதாவது சென்னையின் மக்கள் தொகையை விட குறைவு. ஆஸ்திரேலியாவின் மக்கள் தொகை தமிழக மக்கள் தொகையில் சுமார் மூன்றில் ஒரு பங்குதான். மூன்றாவது இடத்திலுள்ள ஐஸ்லாந்தின் மக்கள் தொகை வெறும் 3 லட்சத்து சொச்சம். எனவே அந்த நாடுகளின் சராசரி வருமானம் அதிகமாக இருப்பதில் ஆச்சரியம் ஒன்றுமில்லை. இதில் சுவாரஸ்யமான விஷயம் என்னவெனில் கடந்த ஆண்டு உலக பொருளாதார நெருக்கடியின் விளைவாக ஐஸ்லாந்து நாடே திவாலாகிவிட்டதாக அந்நாட்டு பிரதமர் தொலைக்காட்சிகளில் அறிவித்தார். ஆக இந்த அறிக்கைகளின்படி திவாலான நாட்டின் மனிதவளம் உலகின் முன்னணியில் இருந்து வருகிறது.
அறிக்கை தயாரிப்பதற்காக எடுத்துக்கொள்ளப்பட்ட பல நாடுகளின் பெயர்கள் அதிகம் படித்தவர்களுக்கு தெரியாத அளவு சிறியவை. அன்போர்ரா, லைச்டென்ஸ்டீன் என்பனவெல்லாம் நாடுகள் என்பது எத்தனை பேருக்கு தெரியும். உலகிலேயே அதிக மக்கள் தொகையை கொண்டு அதிவேகமாக வளர்ந்துவரும் நாடு சீனா மனிதவள அறிக்கையில் 92வது இடத்தில் உள்ளது. அதற்கு முந்தைய இடத்தில் உள்ளதாக குறிப்பிடப்பட்டுள்ள நாடு செயிண்ட் வின்சென்ட் அன் தி கிரெனடீஸ் என்பது. அது எங்குள்ளது. நீண்ட வரலாறு கொண்ட சீனாவையும், அடையாளம் தெரியாத நாட்டையும் எப்படி ஒரே தட்டில் வைத்து ஒப்பிட முடியும்.இந்தியா உலகின் முதன்மை பொருளாதாரமாக பல நுõற்றாண்டுகள் சிறப்பாக விளங்கி வந்தது. தொன்மையான கலாச்சாரத்தை கொண்டது. ஐரோப்பியர்களால் பலவழிகளிலும் சிதைக்கப்பட்டு, கடந்த 60 ஆண்டுகளில் முன்னேறி உலகில் இரண்டாவது வேகமாக வளரும் நாடாக உருவெடுத்து வருகிறது. அதேசமயம் ஆஸ்திரேலியா நாடு அங்குள்ள பழங்குடிகளின் வாழ்க்கையை அழித்து, அவர்களது வாழ்க்கை முறைகளை சிதைத்து அங்கு குடியேறிய ஐரோப்பியர்களால் ஆக்கிரமிக்கப்பட்டது. இந்தியாவையும், ஆஸ்திரேலியாவையும் எப்படி ஒன்றாக பாவிக்க முடியும்.
ஆசிய, ஆப்பிரிக்க கண்டங்களின் முந்தைய காலனிகளும், அவற்றை சுரண்டிக் கொழுத்த ஐரோப்பிய நாடுகளும் இணையாகுமா.எனவே மனிதவளக் குறியீடுகள் அந்த அறிக்கையே குறிப்பிடுகின்ற மாதிரி மனிதவள முன்னேற்றத்தை கணக்கிடும் முழுமையான அளவுகோல்கள் அல்ல. அது மேற்கத்தியவர்களின் நோக்கில் சில காரணிகளை மட்டும் வைத்து தயாரிக்கப்பட்டவை. ஆகவே அதைவைத்து நாடுகளின் ஒட்டுமொத்த மனிதவளத்தை கணக்கிடுவது சரியாக இருக்காது. இந்த அறிக்கையை அடிப்படையாக கொண்டு நம் நாட்டு மனிதவளம் குறித்து கருத்துக்களை தெரிவிப்பதும், விமர்சிப்பதும் தேவையில்லாதது.
