Prosperous India - Book Review

Prosperous India -  By Prof. P Kanagasabapathi 

Book Review 

A refreshing feature of the book is the optimism of the author which springs from his unshakable faith in the native genius of the common man in India. Despite innumerable assaults by Islamic hordes who repeatedly ravished India’s wealth, she remained rich. India became poor only when the British entered. Though the author scrutinises the reasons for India’s fall, he also details as to why we still tick as a civilizational state.

‘Prosperous India’ injects a shot of tremendous self-confidence in our youth. A must read for today’s youth and anyone interested in India’s history.

Pages 160, English. Published by Vivekananda Kendra Prakashan Trust. Paperback: Price. Rs.100. 

( Aseema, English monthly, Book Reviews, Oct 2014)

பெருமாள் முருகன் விவகாரம்: அறிவுலகவாதிகளும் சாமானிய மக்களும்

தமிழகத்தின் மேற்கு மாவட்டங்களில் ஒன்றான  நாமக்கல் மாவட்டத்தில் அமைந்துள்ள நகரம் திருச்செங்கோடு. திருச்செங்கோடு என்றவுடனே நினைவுக்கு வருவது அர்த்தநாரீஸ்வரர் மலைக் கோவில்தான். ஆணும் பெண்ணும் சரிபாதி என்னும் உயர்ந்த தத்துவத்தை நிலை நாட்டும் வகையில் மாதொரு பாகனாக ஆண்டவன் அங்கே காட்சி தருகிறார். இன்று வரைக்கும் கொங்கு நாட்டுக் கிராமங்கள் பலவற்றுக்கும் அர்த்தநாரீஸ்வரர் கோவிலுடனான  தொப்புள் கொடி உறவு தொடர்ந்து இருந்து வருகிறது.

திருச்செங்கோடு  பகுதி விவசாயம் சார்ந்ததாகவே இருந்து வந்தது. கடந்த காலங்களில் போதிய நீர்வளம் இல்லாததால் மக்கள் வெவ்வேறு தொழில்களுக்கு மாறினார்கள். தங்களின் கடினமான உழைப்பு மற்றும் அர்ப்பணிப்பு உணர்வினால் இன்று வெவ்வேறு  தொழில்களில் ஈடுபட்டு வருகின்றனர்.

நான் அறிந்த வரை அந்தப்பகுதி மக்களின் தொழில் திறமை தமிழகத்தின் பிற பகுதிகளை விடவும் அதிகம். அவர்களிடத்தில் அசாத்தியமான தொழில் முனையும் தன்மை உள்ளது. சென்ற 2011 ஆம் வருடம் வடகிழக்கு மாநிலங்களுக்கு இரண்டு வாரப் பயணமாகச் சென்றிருந்தோம். முதல் நாள் அருணாசலப் பிரதேசத்தின் தலைநகரான இடாநகரில் கருத்தரங்கு முடிந்து விடுதிக்கு நடந்து வந்து கொண்டிருந்தோம். அங்கு வழியில் ஒரு ஆழ்துளைக் கிணறு தோண்டும் இயந்திரம் வேலை செய்து கொண்டிருந்தது.

அருகில் சென்ற பார்த்த போது அது திருச்செங்கோட்டைச் சேர்ந்தது என்று தெரிய வந்தது. இவ்வாறு அப்பகுதி மக்கள் ஆழ்துளைக் கிணறு தோண்டும் தொழிலை நாட்டின் பல பகுதிகளுக்கும் கொண்டு சென்றுள்ளனர். ஆகையால் இப்போது திருச்செங்கோடு நாடு முழுவதும் அறியப்படும் நகரமாக உள்ளது. போக்குவரத்து, ஜவுளி, விசைத் தறி  உள்ளிட்ட பல தொழில்களை  இன்று அவர்கள் செய்து  வருகின்றனர்.  

 அர்த்தநாரீஸ்வரர் கோவில் மற்றும் தொழில் முனையும் தன்மைக்கு எடுத்துக்காட்டாக நாடு முழுவதும் பெருமையுடன் அறியப்பட்டு வந்த திருச்செங்கோடு,  கடந்த இரண்டு மாதங்களாக வேறொரு காரணத்துக்காக வெளியில் பரவலாகப் பேசப்பட்டு  வருகிறது. ஆங்கிலம் மற்றும் தமிழ் பத்திரிக்கைகள், தேசிய மற்றும் மாநில    ஊடகங்கள்  எனப் பலவற்றிலும் தொடர்ந்து கட்டுரைகளும்,  விவாதங்களும், செய்திகளும் தொடர்ந்து  வந்து கொண்டுள்ளன.  

அதன் பின்னணியில் அந்தப் பகுதியைச் சேர்ந்த கல்லூரி ஆசிரியரான பெருமாள் முருகன் என்பவர் எழுதிய மாதொரு பாகன் என்னும் நாவல் உள்ளது. அவரது புத்தகத்தில்  எழுபது வருடங்களுக்கு முன்னால் அங்கு நடந்தவற்றைச் சொல்வதாகக் கதையைப் படைத்துள்ளார்.  அது திருச்செங்கோட்டுக்கு அருகில் உள்ள கிராமப் பகுதியில்  வாழ்ந்த மக்களை மையமாக வைத்து எழுதப்பட்டுள்ளது.

தனது நாவலுக்காகக்  கள ஆய்வுகள் மூலம் தகவல்களைச் சேகரித்ததாக அவர் முன்னுரையில் கூறுகிறார். மேலும் அதை எழுதுவதற்காக ஒரு குறிப்பிட்ட அமைப்பில் நிதி பெற்றிருப்பதையும் குறிப்பிட்டுள்ளார். அந்தப் புத்தகம் வெளிநாட்டு வாசகர்களுக்காகப் பின்னர் ஆங்கிலத்தில் மொழி பெயர்க்கப்பட்டு வெளியிடப்பட்டுள்ளது.  

நாவலின் கதாநாயகர்கள் அங்கு பெரும்பான்மையாக உள்ள கவுண்டர் ஜாதியைச் சேர்ந்தவர்கள். அந்தத் தம்பதியினருக்குத் திருமணமாகிப்  பல வருடங்களாகக் குழந்தை பிறக்கவில்லை.  தம்பதியினர் திருமணமாகிக் குழந்தைப் பேற்றுக்காக இறைவனை வேண்டுவதும்,  மலைக்கு மேலே உள்ள ஒரு குறிப்பிட்ட இடத்தில் சென்று வழிபடுவதும் காலம் காலமாக நடைமுறையில் உள்ள வழக்கம்.

நாவலில் குழந்தைப் பேறு தாமதமானதால், கதாநாயகி கோவில் தேர்த் திருவிழாவின் பதினான்காம் நாளன்று இரவு முகம் தெரியாத வேறு  ஏதாவது ஆணுடன் உறவு கொள்ளுமாறு உறவினர்களால் கேட்டுக் கொள்ளப்படுகிறார். அதற்கு அந்தப் பெண் மறுக்கவே, அது குழந்தைப் பேறு தாமதமானவர்களுக்கு வழக்கமாகக் கடைப்பிடிக்கப்பட்டு வரும் நடை முறைதான் என்றும், அதற்காகவே அன்று ஆங்காங்கு ஆண்கள் இரவு நேரத்தில் காத்துக் கிடப்பார்கள் என்றும், எனவே அதில் தவறு இல்லை எனவும் சொல்லப்படுகிறது.  மேலும் அப்படிப் பிறக்கும் குழந்தைகள் ‘சாமி குழந்தைகள்’ என்று அழைக்கப்பட்டு வருகிறார்கள் எனவும் நாவல் கூறுகிறது.

திருச்செங்கோடு பகுதியைப் பொறுத்தவரையில் அங்கு வருடா வருடம் நடைபெறும் தேர்த்திருவிழா மிகவும் முக்கியமானது. பதினைந்து நாட்கள் நடை பெறும் அந்த விழாவில் சுற்றியுள்ள மாவட்டங்களைச் சேர்ந்த மக்களுடன் சேர்ந்து அது மிகவும்  விமரிசையாகக் கொண்டாடப்பட்டு வருகிறது. 

இந்தப் பிரச்னையின் பின்னணியை அறிந்து கொள்ள இரு வாரங்களுக்கு முன்பு ஈரோடு பகுதியைச் சேர்ந்த இரண்டு தொழில் துறை நண்பர்களுடன் திருச்செங்கோடு சென்றிருந்தேன். அப்போது அங்கு வாழும் பல சமூகங்களைச் சேர்ந்த மக்களையும், கோவில் கட்டளைதாரர்களையும் சந்தித்தோம். அவர்கள் சொன்ன சில விசயங்கள் மிகவும் வருத்தப்பட வைத்தன.

சென்ற வருட இறுதியில் அந்த நாவலின் ஆங்கில மொழியாக்கத்தை சிங்கப்பூரில் வாழும் அந்த ஊரைச் சேர்ந்தவர் படித்திருக்கிறார். அதன் பின் அவர் இங்குள்ள  தனக்கு நெருக்கமானவர்களைத் தொடர்பு கொண்டு, அந்தப் புத்தகத்தின் மூலமான தமிழ் நாவலைப் படிக்குமாறு சொல்லியிருக்கிறார். அதன் பின்னரே அதிலுள்ள விசயம் அவர்களுக்குத் தெரிய வந்திருக்கிறது.

காலங்காலமாக தாங்கள் பிரதானமாக வழிபட்டு வரும் தெய்வத்தின் தேர்த் திருவிழா நிகழ்வுகள் பற்றியும், தங்கள் ஊர்ப் பெண்களின் கற்பு பற்றியும் மிகவும் கேவலமாகச்  சித்தரித்துள்ளதை அவர்களால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை. உடனே அவர்களில் சிலர் நாவலாசிரியரை தொலைபேசியில் தொடர்பு கொண்டு குறிப்பிட்டுள்ள விபரங்களுக்கு ஏதாவது ஆதாரம் இருக்கிறதா எனக் கேட்டுள்ளனர். அவர் அதற்கு முறையாகப் பதில் அளிக்காமல், இணைப்பையும் துண்டித்து விட்டதாகச் சொல்கின்றனர். அங்கு நாங்கள் சந்தித்த இரண்டு பேர்   அவரிடம் பேசியதாகச் சொன்னார்கள். அவர்களில் ஒருவர் தான் நாவலாசிரியரை நன்கு அறிந்தவர்  என்றும் கூறினார்.  

பின்னர் உண்மையை அறியும் நோக்கில் ஊர் மக்கள் கூடிப் பேசி  காவல் துறையை அணுகி நாவலாசிரியர் மீது வழக்கு பதிவு செய்யக் கோரியுள்ளனர்.  நாட்கள் கடந்த பின்னரும், அங்கு எதுவும் நடக்காததால், திருச்செங்கோடு நகரில் அவர்கள் ஒரு நாள் கடையடைப்பு செய்ய முடிவு செய்துள்ளனர். அதன்படி கடையடைப்பு அனைவரின் ஒருமனதான ஆதரவாலும் மிகவும் வெற்றிகரமாக நடந்து முடிந்துள்ளது.

நிலைமையின் தன்மையைப் புரிந்து கொண்ட மாவட்ட நிர்வாகம், அதன் பின்னர் பிரச்னையைத் தீர்த்து வைக்க எழுத்தாளரிடமும் பொது மக்கள் பிரதிநிதிகளுடனும் தனித் தனியாகப் பேச்சு வார்த்தையை நடத்தியுள்ளது. பொதுமக்கள் தரப்பில் புத்தகத்தில் தவறாகக் குறிப்பிட்டுள்ள விசயங்களுக்கு நாவலாசிரியர் ஆதாரம் காட்ட வேண்டும் எனக் கேட்டுள்ளனர். இல்லையெனில், தவறாகக் குறிப்பிட்டுள்ள பத்திகளை நீக்க வேண்டும் எனவும், அடுத்த பதிப்புகளில் அவை இடம் பெறக்கூடாது எனவும் கேட்டுக் கொண்டுள்ளனர்.

அப்போது சம்பந்தப்பட்ட  அதிகாரியின் முன்னிலையில் நாவலாசிரியர் நடந்தவற்றுக்கு மன்னிப்புக் கேட்டுக் கொண்டு புத்தகத்தில் குறிப்பிட்டுள்ள விசயங்கள் கற்பனையென்றும், அந்தப் புத்தகத்தின் விற்காத பிரதிகளைக் கடைகளில் இருந்து திரும்பப் பெற்றுக்  கொள்வதாகவும் எழுதிக் கொடுத்துள்ளார்.  பொது மக்கள் தரப்பில் இனிமேல் எந்தவிதப்  போராட்டமும் நடத்தப் படக் கூடாது எனக் கேட்டுக் கொள்ளபட்டுள்ளது. அதற்கு அவர்கள் ஒத்துக் கொண்டுள்ளனர். அவற்றை ஒரு ஒப்பந்தமாக அந்த அரசு அதிகாரி இரு தரப்பிலும் கையெழுத்துகளை வாங்கி முடித்துள்ளார்.

மறு நாள் பெருமாள் முருகன் தனது முகநூல் பக்கத்தில் தனக்குள்ளிருந்த நாவலாசிரியர் செத்து விட்டதாகவும், இனிமேல் ஒரு கல்லூரி ஆசிரியராக மட்டுமே அவர் செயல்படுவாரென்றும் அறிவித்தார். உடனே அந்த விசயம் பத்திரிக்கைகளில் வெளிவந்தது. தொடர்ந்து சென்னையில் உள்ள பத்திரிக்கையாளர்கள்,  ஊடகங்கள், முற்போக்கு எழுத்தாளர்கள், இடது சாரி இயக்கங்களைச் சேர்ந்தவர்கள் ஆகியோரால்  அது எடுத்துக் கொள்ளப்பட்டது.  

அதற்காகப் பல கட்டுரைகள் எழுதப்பட்டன; நாடு முழுவதும் செய்திகள் வந்தன. தேசிய அளவிலான ஆங்கிலத் தொலைக்காட்சிகளிலிருந்து, தமிழகத் தொலைக் காட்சிகள் வரை பலவற்றிலும் விவாதங்கள் நடத்தப் பட்டன.  மாநிலத்தின் பல பகுதிகளிலும் தொடர்ந்து கூட்டங்கள் இன்னமும் நடைபெற்று வருகின்றன.  சர்வதேச அளவில் பி.பி.சி. மற்றும் பாகிஸ்தான் பத்திரிக்கைகளில் செய்திகள் வந்தன.

அவை எல்லாவற்றிலும் முக்கியமாக உள்ளூர் மக்கள் ஜாதியவாதிகளாகவும், மத வெறி பிடித்தவர்களாகவும் ஒரு மனதாகச் சித்தரிக்கப்பட்டனர்.  ஒரு பிரபலமான ஆங்கில தொலைக்காட்சி அவர்களை ‘லும்பென்’ (lumpen) என மோசமாகக் குறிப்பிட்டது. தமிழகத்தின் ஒரு இடதுசாரி அறிவுஜீவி ‘ பாசிசக் குழு’ என அம்மக்களை வர்ணித்ததாக பத்திரிக்கைச் செய்தி வந்தது.

நாவலாசிரியரின் எழுத்துரிமை பற்றி இரு வேறு கருத்து இருக்க முடியாது. அது பாதுகாக்கப்பட வேண்டியது தான். ஆனால் நாவலாசிரியரின் எழுத்துரிமைக்கு என்று சொல்லி  வாதாடும்  அறிவுலக வாதிகள், தாங்கள் நியாயம் எனக் கருதும் விசயத்துக்காக எந்த வித வன்முறையுமின்றி அமைதியாகப் போராடும் சாமானிய மக்களை எப்படி வேண்டுமானாலும் வசை பாடலாமா? தாங்கள் புனிதமாக வழிபடும் தெய்வத்தின் தேர்த் திருவிழா பற்றியும், தங்கள் பகுதி பெண்களின் மானம் பற்றியும் வரலாறு என்று சொல்லித் தவறுதலாகச் சித்தரித்தற்கு ஆதாரம் கேட்பதற்கு அவர்களுக்கு எந்த வித உரிமையும் இல்லையா?

ஜாதியவாதிகள் என்று அவர்களைச் சொல்வதற்கு  எந்தவிதமான  ஆதாரமும் இல்லை. ஏனெனில் அந்த எதிர்ப்புகளை தலித்துகள் உள்ளிட்ட அனைத்து ஜாதி மக்களும் ஒன்றிணைந்து நடத்தி வருகின்றனர்.  அர்த்தநாரீஸ்வரர் கோவில் தேர்த்திருவிழாவில் தலித்துகள் உள்ளிட்ட அனைத்து ஜாதியினருக்கும்  பொறுப்புக்கள் உள்ளன. அதற்கான கட்டளைகள் அவர்கள் அனைவருக்கும் காலங்காலமாக இருந்து வருகிறது.

மேலும் தாங்கள் எந்த விதமான வன்முறையிலும் ஈடுபடவில்லை என அவர்கள் கூறுகின்றனர். அமைதியான முறையில் தமது எதிர்ப்புகளைச் சட்டத்துக்கு உட்பட்டு அவர்கள்  தெரிவித்து வருகின்றனர். ஆரம்பத்தில் ஒரு நாள் அனைவரும் ஒன்று சேர்ந்து  ஊர்வலமாகச் சென்றபோது, சிலபேர் புத்தகத்தின் குறிப்பிட்ட பக்கங்களின் பிரதிகளை எரித்துள்ளனர். 

எனவே அவர்கள் வன்முறையாளர்கள் என ஊடகங்கள் மூலம் சித்தரிக்கப்படுவது  குறித்து மிகவும் கவலை  தெரிவிக்கின்றனர். அந்த  மக்களைப் பற்றி எவ்வளவோ குறைகளைச் சொல்லும்  ஊடகங்களில் சிலவாவது திருச்செங்கோடு சென்று அவர்களைச் சந்தித்து அங்கு என்ன நடந்து வருகிறது என்று நேரடியாகத் தெரிந்து கொள்ளலாமே? அதற்கு என்ன தயக்கம்? இந்த விசயத்தைப் பொறுத்த மட்டில் ஏன் தலைநகரில் இருந்து ஒரே மாதிரியாகவே கருத்துக்கள் வருகின்றன?

புத்தகத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள தேர்த்திருவிழாவின் பதினான்காவது நாள் நிகழ்ச்சிக்கு எந்த வித ஆதாரமும் இல்லை என்றும், அது முற்றிலும் தவறானது என்றும் மக்கள் கூறுகின்றனர். புலவர் இராசு கொங்கு நாட்டின் முக்கியமான சமகால வரலாற்றாசிரியர். தமிழ் பல்கலைக் கழகத்தின் கல்வெட்டு மற்றும் அகழ்வாராய்ச்சித் துறையின் தலைவராக இருந்தவர்.  நூற்றுக்கு மேற்பட்ட புத்தகங்களையும் ஆய்வுக்கட்டுரைகளையும் எழுதியவர். தமிழக அரசின் முதல் உவேசா விருதினைப்  பெற்றவர்.  திருச்செங்கோட்டுக்கு அருகில் உள்ள மாவட்டமான ஈரோட்டைச் சேர்ந்தவர். 

அவர் நாவலில் குறிப்பிட்டுள்ள அந்த விசயங்களுக்காக எந்தவிதமான ஆதாரமும் இல்லை எனக் கூறியுள்ளார்.  மேலும் கொங்கு நாட்டுப் பெண்கள் ஆரம்ப முதலே தமது உயிரை விடவும் மானத்தைப் பெரிதாகக் கருதி வாழ்ந்து வந்தவர்கள் எனவும் தெரிவிக்கிறார். அங்குள்ள வயதில் மூத்தவர்களும் புத்தகத்தில் குறிப்பிட்டுள்ள மாதிரி எதுவும் இருந்ததாகத் தாங்கள் இதுவரை கேள்விப்பட்டதே  இல்லை எனக் கூறுகின்றனர்.

மேலும் அந்த நாவலில் வரலாற்றுப் பிழைகள் உள்ளதாக அவர்கள் தெரிவிக்கின்றனர். உதாரணமாக அங்கு தேவடியாள் தெரு என ஒன்று இருந்ததாகப் புத்தகத்தில்   குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.  தேவரடியார்கள் சமூகத்தைச் சேர்ந்தவரும், கோவில் கட்டளைதாரருமான ஏ. கோபால கிருஷ்ணன் அது முற்றிலும் தவறு என மறுக்கிறார். அது தேரடித் தெரு என்றும், அதிலுள்ள முதல் வீடே அந்த  நகரத்தின் முக்கியத் தலைவராக விளங்கிய டாக்டர் சுப்பராயன் அவர்களுக்குச் சேர்ந்தது என்றும், இன்னமும் அது அவர்களின் குடும்பத்திடமே இருந்து வருகிறது என்றும் கூறுகிறார்.

சுப்பராயன் அவர்கள் 1926 முதல் 1930 வரை மெட்ராஸ் பிரசிடென்சியில் முதலமைச்சராகவும், பின்னர் நேருவின் அமைச்சரவையில் மத்திய அமைச்சராகவும், இந்தோனேசியா நாட்டுக்கு நமது தூதராகவும் பல பொறுப்புகளில் இருந்தவர். அவரது குடும்பத்தினர் தொடர்ந்து இன்று வரை அரசாங்கத்தில்  முக்கிய பொறுப்புகளில் இருந்து வருகின்றனர்.

நன்கு படித்து சொந்தமாகத் தொழில் புரியும் முப்பது வயது மதிக்கத்தக்க ஒரு பெண்மணி என்னிடத்தில் சொன்னார். “ சார், திருமணமாகி ஆறு வருடங்களாக எனக்குக் குழந்தை பாக்கியம் இல்லை. அதற்காகத் தினமும் நான்  மாதொருபாகனை வேண்டி வருகிறேன். எனக்குக் குழந்தை பிறக்கும் போது, இந்த உலகம் என்னை எப்படிப் பார்க்க வேண்டுமென இந்த அறிவுலக வாதிகள் விரும்புகிறார்கள்?” அப்படிச் சொல்லும் போதே அவர் கண்களில் நீர் ததும்பியது. நானும் கண்ணீரை அடக்கச் சிரமப்பட்டேன்.

பிரபல சமூகவியலாளர் பிரான்சிஸ் புகுயாமா சொல்கிறார்: “ சமூகங்களை எளிதில் அழித்து விடலாம். ஆனால் அவற்றை மீண்டும் உருவாக்குவது எளிதான காரியமல்ல” இந்திய தேசம் குடும்பங்களாகவும், சமூகங்களாகவும்  அமைதியான முறையில் இயங்கி, மக்கள் தங்களின் வாழ்க்கையைத் தமது கலாசாரம், நம்பிக்கைகள் ஆகியவற்றையொட்டித் தொடர்ந்து  நடத்தி வருகின்றனர். அவர்கள் அடுத்தவர்களைத் தொந்தரவு செய்வதில்லை. அரசாங்கத்தைக் கூடச் சார்ந்து நிற்பதில்லை.

இந்தப் பண்புகள் தான் இன்று உலக அளவில் நமது தேசத்தின் மிகப் பெரிய பலம். நமது சமூகங்கள் தேசத்தின் அமைதிக்கும்  பொருளாதார வளர்ச்சிக்கும் பெருமளவு ஆற்றி வரும் பங்கு பற்றி ஆய்வுகள் வந்து கொண்டுள்ளன.   அப்படித்தான் திருச்செங்கோடு, நாமக்கல் ஆகியன இன்று தேசப் பொருளாதாரத்தில் முக்கிய இடத்தைப் பிடித்துக் கொண்டுள்ளன.  அதற்கு அந்த மக்களின் கலாசாரம் மற்றும் வாழ்க்கை நெறிகள் ஆகியவையே காரணமாக இருந்து வருகின்றன.    

எனவே தங்களின் தெய்வத்தைக் கொண்டாடி  வழிபட்டு அமைதியாக அங்கு வாழ்ந்து வரும் மக்களை ஏன் மற்றவர்கள் கடுமையான வார்த்தைகளால் வசை பாட வேண்டும்? அவர்கள் என்ன குற்றத்தைச் செய்தார்கள்? அறிவு ஜீவிகள் என்றும் விபரம் தெரிந்தவர்கள் என்றும் சொல்லிக் கொண்டு பெரு நகரங்களில் உட்கார்ந்து, தூரத்தில் வாழ்ந்து வரும் மக்கள்  மேல் பழி சுமத்திக் கொண்டே போவது எந்த வகையில் நியாயம்? 

 ஊடகத்தின் மூலம் பேசுவதற்கும் எழுதுவதற்கும் வாய்ப்பில்லாத மக்களின் கருத்துக்களைத் தெரிவிக்க உதவுதுதான் அறிவுலகவாதிகளின் பொறுப்பாக இருக்க வேண்டும். ஆனால் இங்கே அது முற்றிலும் மாறாக நடக்கிறதே? கொலைக் குற்றவாளிக்குக் கூட  அவனது கருத்தைச் சொல்ல வாய்ப்புக் கொடுத்த பின்னரே தண்டனை கொடுக்கப்படுகிறது. ஆனால் இந்த விசயத்தில் எந்த வித வாய்ப்பும் கொடுக்கப்படாமல் அந்த ஊர் மக்கள் அனைவர் மீதும் தொடர்ந்து  குற்றம் சாட்டிக் கொண்டே செல்வது எந்த வகையில் நியாயமாகும்?

நமது தேசத்தின் எதிர்காலம் குறித்துச் சிந்திப்பவர்கள் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டிய ஒரு முக்கிய பிரச்னையாக இது தெரிகிறது.

( தமிழ் ஹிந்து, பிப்.19, 2015)

NITI Aayog for Bharathiya Approaches to Development: Much awaited change

One of the most significant economic decisions of the present government was to replace the Planning Commission with a new institution. Accordingly NITI Aayog, which would serve as a Think Tank of the Government, was announced on Jan. 1, 2015.

During the last sixty five years after the formation of the Planning Commission in 1950, lots of economic developments have taken place. As a result, the replacement has become a necessity.

The economic discourse has been dominated by the Western ideologies for a long time. The capitalist ideology was put forth during the late eighteenth century in Europe when there was large scale discontent in the society. The industrial revolution too could not fulfill the expectations of people; it rather created more problems for the working classes. In response to this the communist ideology was placed as the alternative during the second half of the nineteenth century.

After about seven decades of experiments, communism collapsed in Soviet Russia during the late 1980s. The other bastion of the communist ideology namely China, had already abandoned it during the previous decade. As a result, the United States claimed that its market centric ideology was the most suitable one for progress. But the countries that followed the policies advanced by the US have been failing in different places. Soon the global economic crisis in 2008 proved that the US model would no longer work in its own place.  

As a result, many economists including those from the US admitted that their theories have failed to capture the realities and the ‘one size fits for all approach’ would not be suitable to all the countries. Even the multilateral agencies accept that different models might be suitable for different countries. Meanwhile, the performance of different economies during the recent years show that China and India have been growing faster than the others.

Meanwhile studies undertaken by western scholars during the last three decades point out the predominant role of India and China during the earlier centuries. Angus Maddison notes that India was dominating the global economy with a share of 32.9 per cent during 0 CE, followed by China. India and China continued to dominate the world economy for the next eighteen centuries, with India remaining at the top, most of the time. India lost her position and ultimately became a poor country due to the colonial policies. 

  

India and China could not have become the two most prosperous nations without their own native economic models.   Besides, they remained the most sustainable economies for the longest period in the history. Such a performance would not have been possible without well-functioning systems in place.

Even before Independence, Gandhiji wanted to have wider discussions on the right kind of approach in free India, but the Congress leadership did not listen to him. After independence, the policy makers opted for the socialistic ideas to guide them in decision making. It was during that time that the Planning Commission was established based on the Soviet experience.

After more than three decades of socialistic experiments, the Government went in for a change in approach during the early 1990s. It chose to follow the western market ideology, again without much discussion. The consequences have been severe with the domestic markets being opened up without the required preparations and the basic sectors facing serious difficulties.

It is unfortunate that India, with a very long history of superior economic performance, has been guided by one or the other of western ideologies during all these years. Hence we have not been able to realize our full potential, based on our strengths. But in spite of confusions and contradictions at the policy making levels, the nation continues to move forward due to the strong fundamentals and the innate abilities of our people. 

John Kenneth Galbraith, an economist, was the US Ambassador to India during the early 1960s. When he visited India during 2001, he noted: “I wanted to emphasize the point, which would be widely accepted, that the success of India did not depend on the government. … We have seen many years of Indian progress, and that is attributable to the energy and genius of the Indian people and Indian culture.”

Field level studies in different parts of the country indicate that India has her own unique models functioning at different levels. It is these models that are pushing the economy to continuously move forward, despite the lack of clarity at the top levels. Hence there is little use of adopting the models of other countries.

In this connection, the Cabinet resolution passed to establish NITI Aayog notes that “   …..  the institution must adhere to the tenet that while incorporating positive influences from world, no single model can be transplanted from outside into India.”  Besides, the resolution states:  “We need to find our own strategy for growth. The new institution has to zero in on what will work in and for India.”  

The resolution is very clear when it mentions: “It will be a Bharatiya approach to development.”  This is a historic statement for all of us, as the functioning India has been longing for nation-centric approaches. It has taken six and half decades for the Government to state boldly that we would follow our own native approaches. Only a truly nationalistic and self-confident Government can do this.

Family base, higher savings, social capital, high level of entrepreneurship, non-corporate sector, native pool of local resources and the cultural backgrounds of our age-old civilization remain the fundamental strengths of our economy. The Government has for the first time identified the core strengths of our society and initiated steps to nurture and utilize them for economic development.

Social capital is recognized as a critical asset for economic progress and is given the required importance in many countries. Studies show that we have high social capital due to our cultural ethos and that is helping our economy as a major factor. The Government acknowledges its significance and notes that it “needs to be leveraged through appropriate policy initiatives.”

The non-corporate sector remains the backbone of our economy, contributing the highest share to the GDP and providing 92 per cent of employment. There are more than 50 million small businesses, playing a very important role in the economy. Most of them are promoted by the ordinary sections of the society through their own initiatives, in distant parts of the country.

They have a huge potential and the ability to transform the lives of large sections of people, yet they are unable to perform to the full extent as they remain neglected. The cabinet resolution notes that “policy making must focus on providing necessary support to this sector in terms of skill and knowledge upgrades and access to financial capital and relevant technology.”

The modern discourse has contempt for villages and neglects them in the policy making process. The resolution notes that “villages continue to be the bedrock of our ethos, culture and sustenance”. Hence they “need to be integrated in the development process so that we draw from their vitality and energy.”  So the think tank would “develop mechanisms to formulate credible plans to the village levels and aggregate these progressively at higher levels of government.” 

The resolution notes that “the pool of entrepreneurial, scientific and intellectual human capital is a source of strength waiting to be unleashed to help attain unprecedented heights of success”. Besides it says that the think tank has to ensure that India’s unique middle class “remains engaged and its potential fully realized”. Moreover it is stated that steps would be taken “to broaden the participation” of the non-resident Indians living abroad.

In the centralized policy making system, there was only one way of flow of policy from the centre to the states. It is “sought to be replaced by a genuine and continuing partnership of states”.  It is made clear that only strong states could make a strong India. Hence the new institution is “designed to evolve a shared vision of national development priorities, and foster cooperative federalism.”  

 NITI Aayog would enable the country to face challenges by leveraging India’s demographic dividend and realizing the potential of the youth. Besides, it would “provide chance to every Indian to live a life of dignity and self-respect”.

India is a unique country with diverse backgrounds and hence a uniform model will not be suitable to all the states. The new body is expected to “embrace the specific demands of states, regions and localities”. A resource centre is planned as a repository of research on good governance and best practices for dissemination to all those who require it. So far India did   not have much of a role to play in the deliberations at the global level. The new body is expected to change it.

NITI Aayog aims to make India well developed economy utilizing all our potential with the involvement of different sections of the society through Bharatiya approaches. We hope that India would regain her glory and emerge as an economic powerhouse at the global level. 

( The Nationalist, Issue:2, Feb.16, 2015, New Delhi)

நீதி ஆயோக்: தேச முன்னேற்றத்துக்குப் பாரதீய அணுகுமுறை

சென்ற வருடம் பிரதமர் நரேந்திர மோடி தலைமையில் புதிய அரசு பொறுப்பேற்ற பின்னர் அறிவிக்கப்பட்ட முக்கியமான முடிவுகளில் ஒன்று திட்டக்குழுவைக் கலைப்பதென்பதாகும். ஏனெனில் அந்த அமைப்பு கடந்த பல வருடங்களாகவே வெவ்வேறு தரப்பினரிடமிருந்தும்  கடும் விமர்சனங்களுக்கு உள்ளாகி வந்தது.  

இந்தியா சுதந்திரமடைந்த பின், 1950 ஆம் வருடம் அன்றைய பிரதமர் ஜவஹர்லால் நேரு  திட்டக் குழுவை  அமைத்தார். அதற்கான தாக்கத்தை அவர் கம்யூனிச ஆட்சியின் கீழிருந்த அப்போதைய சோவியத் ரஷ்யாவிடமிருந்து  பெற்றார்.  

அதற்குப்பின் கடந்த அறுபத்தைந்து ஆண்டுகளில் உலகப் பொருளாதாரத்தில் பெரும் மாற்றங்கள் ஏற்பட்டுள்ளன. உலகின் இரண்டு முக்கிய பொருளாதார சித்தாந்தங்களாக மேற்கத்திய சிந்தனையாளர்களால் முன் வைக்கப்பட்ட கம்யூனிசம் மற்றும் முதலாளித்துவம் இரண்டுமே பெருமளவு நிராகரிக்கப்பட்டுள்ளன.

1980களின் இறுதியில் கம்யூனிச சித்தாந்தம் தோற்றுப் போய், சோவியத் ரஷ்யாவே பல பிரிவுகளாகச் சிதறுண்டு போனது. கம்யூனிசத்தின் மற்றொரு முகமான சீனா,   சோசலிச பொருளாதாரக் கொள்கைகளிலிருந்து தம்மை விடுவித்துக் கொண்டு விட்டது.  கம்யூனிச ஆட்சி அதிகாரத்தின் கீழ் தமக்கேற்றவாறு சந்தைக் கோட்பாடுகளைக் கொண்ட  ஒரு பொருளாதார முறையை அது நடைமுறைப் படுத்தி வருகிறது.

மேற்கத்திய முதலாளித்துவ சித்தாந்தம் காலப் போக்கில் முழுவதும் சந்தைப் பொருளாதாரமாக மாறிப் போனது. தொடர்ந்து வந்த காலங்களில் உருவான புதிய கோட்பாடுகள் அனைத்தும் நிதிச் சந்தைகளை மையமாக வைத்தே அமைந்தன. அதில் அமெரிக்க சிந்தனைகளின் தாக்கம் மிக அதிகமாக இருந்தது. 

அந்த சித்தாந்தமும் ஆரம்ப முதலே உலகின் பல பகுதிகளிலும் தோல்விகளைச் சந்தித்துக் கொண்டுதான் இருந்தது. ஆனால் அப்போதெல்லாம் மேற்கத்திய பணக்கார நாடுகள் அந்த உண்மைகளை ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை. மாறாக தங்களின் வழி முறைகள் மட்டுமே உலக முழுமைக்கும் பலன் தரக் கூடியவை எனச்   சொல்லி வந்தன.

பின்னர் 2008 ஆம் வருடத்தில் அமெரிக்காவில் உருவாகி தொடர்ந்து உலகின் பல நாடுகளையும் பாதித்த உலகப் பொருளாதார நெருக்கடி, அவர்களின் நம்பிக்கையையே தகர்த்துப் போட்டது. அதனால் அந்த நாடுகளைச் சேர்ந்த பெரும் நிபுணர்களே இப்போது அவர்களின் சித்தாந்தை வெளிப்படையாகக் குறை கூறுகின்றனர்.  கடந்த சில வருடங்களாக  மேற்கத்திய நாடுகள் பலவற்றில் தொடரும்  பிரச்னைகள், அந்த வாதங்களுக்கு வலு சேர்க்கின்றன.

எனவே உலக நாடுகள் அனைத்துக்கும் மேற்கத்திய கொள்கைகளே பொருத்தமாக இருக்கும் என ஆலோசனை கூறி வந்த சர்வதேச அமைப்புகளான உலக நிதி ஆணையம் போன்றவையெல்லாம் கூட , ஒரே மாதிரி கொள்கைகள் எல்லா நாடுகளுக்கும் பொருந்தாது எனக் கூற ஆரம்பித்து விட்டன. ஆகையால் நாடுகள் ஓவ்வொன்றும்   முன்னேறுவதற்கு வெவ்வேறு வகையான வழிமுறைகள் இருக்க  முடியும் எனப் பரவலாக இன்று ஒத்துக் கொள்ளப்படுகிறது. 

நமது நாட்டைப் பொறுத்த வரையில் சுதந்திரம் பெற்ற பின் முப்பது ஆண்டுகளுக்கு மேலாக சோசலிச சித்தாந்தமே அரசின் கொள்கைகளில் மையமாக இருந்து வந்தது. ஆனால் அது எதிர்பார்த்த பலனைத் தராததால், 1990 களின் ஆரம்பத்தில் மேற்கத்திய உலக மயமாக்கல் சிந்தனைகளை ஒட்டிய  திட்டங்கள் முன் வைக்கப்பட்டன. எனவே அரசின் கொள்கைகள் பெருமளவு மேற்கத்திய சித்தாந்தங்கள் மற்றும் கோட்பாடுகளை ஒட்டியே கடந்த அறுபத்தைந்து வருடங்களாக இருந்து வருகின்றன.

அதனால் தான் நமது தேசத்தின் அஸ்திவாரங்கள் வலுவாக இருந்த போதும் நம்மால் முழுமையான பலன்களைப் பெற முடியவில்லை. இன்னமும் வறுமையும், அடிப்படையான   பிரச்னைகளும் நமக்குச் சவால் விட்டுக் கொண்டுள்ளன.

அதே சமயம் மேல் மட்டத்தில் கொள்கை வகுப்பவர்கள் தொடர்ந்து தவறான சித்தாந்தங்களைத் தேர்வு செய்து வரும் போதும், மக்கள் தேசத்தின் பொருளாதாரத்தை தங்களால் முடிந்த அளவு முன்னெடுத்துச் சென்று கொண்டுள்ளனர். நமது மக்களுக்கே உரிய தனித் தன்மைகளான  குடும்பம் சார்ந்த வாழ்க்கை முறை, அதிக சேமிப்புகள், கடுமையான உழைப்பு, தொழில் முனையும் தன்மை, சமூக மூலதனம் ஆகியன தேசத்தின் வளர்ச்சிக்கு,  மேற்கத்திய சித்தாந்தங்களையும் மீறி, வழி வகுத்து வருகின்றன.

 திட்டக் குழுவைப் பொறுத்த வரையில் அது எப்போதோ காலாவாதி ஆகிவிட்ட அமைப்பு. இந்தியாவைப் போல ஒரு பரந்த பெரிய தேசத்துக்கு வெளிநாடுகள் அல்லது பெரு நகரங்களைச் சேர்ந்த   பல்கலைக் கழகங்களில் பொருளாதாரம் படித்த சித்தாந்த வாதிகள் சில பேர் டெல்லியில் உட்கார்ந்து கொண்டு கீழ் நோக்கித் திட்டம் தீட்டும் முறை என்பதே மிகவும் தவறானதாகும்.

ஏனெனில் நமது தேசம் பல்வேறு வகையான வளங்கள், திறமைகள்,  மற்றும் தொழில்களைக் கொண்டது. அவையெல்லாம் அந்தப் பகுதி மக்களின் கலாசாரம் மற்றும் வாழ்க்கை முறைகளுடன் பின்னிப் பிணைந்தவை. அவற்றுக்கெனத்  தனியான சிறப்புகள் உண்டு. ஆனால் அவையெவற்றைப் பற்றியும் பாடத்திட்டங்களில் எதுவும் இல்லை. 

பல்கலைக் கழகங்களின் பாடங்கள் பலவும் மேற்கத்திய நாடுகளின் கோட்பாடுகள் மற்றும் அவர்களின் சிந்தனைகள், வாழ்க்கை முறைகள், அனுபவங்களை மையமாக வைத்தே உள்ளன. மேற்கத்திய சிந்தனைகள் பலவும் தங்களின் கருத்துக்கள் மற்றும் வாழ்க்கை முறைகள் மட்டுமே உயர்ந்தவை; எனவே தமது வழிமுறைகள் மட்டுமே சரியானவை என்கின்ற அடிப்படையைக்  கொண்டவை.

சுதந்தர இந்தியாவில் முதல் முறையாக மத்திய அரசு கொள்கை வகுப்பதில் பாரதிய அணுகுமுறைகள் பின்பற்றப்படும் என்று அறிவித்திருப்பது வரலாற்று முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது. இதுவரைக்கும் வந்த அரசுகள் நமது நாட்டுக்கென உள்ள தனித்தன்மைகளையும் சிறப்புகளையும் திட்டமிடுதலில் முன் வைக்கவில்லை. அவை நமக்கென தனித்தன்மைகள் உண்டு என்று சொல்லக் கூடத் தயங்கி வந்தன.

 அண்மைக் காலங்களில் உலக அளவில் மேற்கொள்ளப்பட்டு வரும் ஆய்வுகள், நமது தேசம் பழைய காலங்களிலும் இன்றும் தனது தனித் தன்மைகள் மூலமே சிறப்பாக இயங்கி வந்துள்ளது என்பதை எடுத்துக் காட்டுகின்றன. வரலாற்றாசிரியர் ஆங்கஸ் மாடிசன் கடந்த இரண்டாயிரம் வருடங்களில் மட்டும், ஏறத்தாழ எண்பத்தைந்து விழுக்காடு காலம் இந்தியா உலகின் செல்வந்த நாடாக முதல் நிலையில் இருந்து வந்தது என்பதை வெளியிட்டுள்ளார்.

கடந்த நாற்பது வருடங்களாக மேற்கத்திய கோட்பாடுகள் உலகின் பல நாடுகளிலும் பெரும் தோல்விகளைச் சந்தித்து வருகின்றன. ஆனால் நமது தேசம் உள் நாட்டுக் கொள்கைக் குழப்பங்களையும், வெளி நாட்டுத் தலையீடுகளையும் மீறி தொடர்ந்து முன்னேறி வருகிறது. அதற்குக் காரணம் நமக்கென உள்ள தனித் தன்மைகள் என்பது பல ஆய்வுகள் மூலம் நிரூபணமாகி வருகின்றது.

நமது தேசத்துக்கென உள்ள திறமைகளையும் வாய்ப்புகளையும் உலகம் உணரத் தொடங்கி வருகிறது. ஆனால் நமது நாட்டைச் சேர்ந்த பொருளாதார வாதிகள் மற்றும் அறிவு ஜீவிகள் ஆகியோரில் பலரும் அவற்றை அங்கீகரிக்கத் தயங்கி வந்தனர். 

புதிதாக ஏற்படுத்தப்பட்டுள்ள இந்தப் புதிய கொள்கைக் குழு, கடந்த காலத் தவறுகளில் இருந்து பாடம் கற்று, அவற்றைச் சரி செய்யும் நோக்கில் அமைக்கப் பட்டிருக்கிறது.  பல்துறை நிபுணர்கள், அரசியல் தலைவர்கள், தொழில் பிரதிநிதிகள் எனப் பல பேருடன் கலந்து, நிறைய விவாதித்து  இந்த அமைப்பு ஏற்பத்தப்பட்டுள்ளது.

பழைய திட்டக் குழுவில் இருந்து வந்த பெரிய பிரச்னையே, மத்திய மாநில அரசுகளுக்கிடையில் இருந்து வந்த சுமுகமில்லாத போக்கு. மத்திய திட்டக் குழு, மாநில அரசுகளை நடத்திய விதம் பல சமயங்களில் கண்டனத்துக்கு உள்ளாகியிருக்கின்றது. தற்போதைய கொள்கைக் குழுவில் மாநில அரசுகளின் வளர்ச்சி மூலமே தேசம் வளர்ச்சி பெறும் என்பது அடிப்படையாக ஆக்கப் பட்டிருக்கின்றது.

மத்திய- மாநிலக் கூட்டுறவுக்கான வழி முறைகள் கொள்கைக் குழுவில் மையமாக வைக்கப்பட்டிருக்கிறது.  மாநில முதல்வர்கள் அனைவரும் குழுவின் அங்கமாக ஆக்கப்பட்டுள்ளனர்.  மாநிலங்களுக்கிடையில் வரும் பிரச்னைகள் எழும் போது  மண்டலக் குழுக்கள் உருவாக்கப் படும் வகையில் வழி வகை செய்யப்பட்டுள்ளது.

திட்டங்கள் கிராம அளவில் ஏற்படுத்தப்பட்டு, அவை மேல் நோக்கிச் செல்லும் வகையில் குழு செயல்படும் என சொல்லப்பட்டுள்ளது. விவசாயத் துறையைப் பொருத்த வரையில் உற்பத்தித் திறன்கள் அதிகரிக்கப்பட்டு, உணவுப் பாதுகாப்பு என்பதை மீறீயதான வளர்ச்சியாக இருக்கும்.

நமது நாட்டில் சிறு, குறு மற்றும் , மத்திய தரத் தொழில்களே மிகப் பெரும் பங்கு வகித்து வருகின்றன.  சாதாரணக் குடும்பங்களால் ஆரம்பிக்கப்பட்டு, பல்வேறு கஷ்டங்களுக்கிடையே நடத்தப் பட்டு வரும் அவை,   பொருளாதாரத்துக்கு ஏறத்தாழ பாதியளவு பங்கினை அளித்துக் கொண்டுள்ளன; வேலை வாய்ப்புகளில் தொண்ணூறு விழுக்காட்டுக்கு மேல் பங்களித்து வருகின்றன.

நமது தேசத்தில் தொழில்களை வளர்ப்பது, தொழில் முனைவோரை உருவாக்குவது, ஏற்றுமதிகள் செய்வது எனப் பலவகைகளிலும் அவற்றின் பங்கு அதிகமாக உள்ளது. அவற்றை முடுக்கி விட்டால், நாட்டின் பொருளாதார  முன்னேற்றத்தை அதிகரிக்க முடியும் ஆனால் அவை தொடர்ந்து வந்த அரசுகளால் இதுவரை கண்டு கொள்ளப்படவேயில்லை. இப்போது முதல் முறையாக அவற்றுக்கு உதவி செய்யும் வகையில் கொள்கைகள் அமைக்கப்படும் எனச் சொல்லப்பட்டுள்ளது.

நாட்டின் பல பகுதிகளில் சிறப்பாகச் செயல்படக் கூடிய பல விதமான முறைகளை அந்தந்தப் பகுதிகளைச் சார்ந்த மக்கள் ஏற்படுத்தியுள்ளனர். அவற்றை வெற்றிகரமாகச் செயல்படுத்தியும் வருகின்றனர். அவற்றில் பலவற்றை வேறு இடங்களிலும் செயல்படுத்த முடியும். ஆனால் அவை பற்றி மற்ற இடங்களில் உள்ளவர்களுக்குத் தெரிவதில்லை. இந்தக் குறையைப் போக்கும் வகையில் தற்போது ஒரு மையம் ஆரம்பிக்கப்படவுள்ளது. அதன் மூலம் நாட்டில் நடக்கும் நல்ல செயல்பாட்டு முறைகள் அனைவருக்கும் சொல்லப்படும்.

நமது நாட்டின் அமைதிக்கும் வளர்ச்சிக்கும் ஒரு முக்கியக் காரணம் ’ சமூக மூலதனம்’ என்பதாகும். அது பிறருடன் இணக்கமாக இருந்து செயல்படும் தன்மை. அது வெளி நாடுகளில் மிகவும் குறைவு. ஏனெனில் அவர்களின் தனி நபர் வாழ்க்கைத் தத்துவம் கடந்த சில வருடங்களில் உறவுகளை வேகமாக அழித்து வருகிறது. நமது நாட்டில் அது அதிகமாக உள்ளது. அதற்குக் காரணம் அரவணைத்துச் செல்லும் நமது மனப்பாங்கு மற்றும் உறவுகள் சார்ந்த நமது வாழ்க்கை முறை.

பொருளாதார வளர்ச்சிக்கு சமூக மூலதனம் பெருமளவு உதவி புரிந்து வருகின்றது. எனவே அதை அதிகரிக்க வெளி நாடுகளில் எவ்வளவோ முயற்சி செய்து வருகின்றனர்.  இப்போது முதன் முறையாக சமூக மூலதனம் தேச வளர்ச்சிக்குப் பங்களிக்கிறது என அங்கீகரிக்கப்பட்டு, அது கொள்கைகள் முன்னேற்றத்துக்குப் பயன்படுத்தப் படும் என்று சொல்லப்பட்டுள்ளது.

தொழில் மற்றும் சேவைத் துறைகளை உலகத் தரம் வாய்ந்ததாக உயர்த்த கொள்கைக் குழு முயற்சிகளை  மேற்கொள்ளும் என்பது நமது தேசம் அடுத்த கட்டத்தை நோக்கி நகருவதற்கான ஒரு நடவடிக்கையாகும். மேலும் இதுவரை உலக அரங்கில் பொருளாதார விவாதங்கள் மற்றும் கொள்கை வகுப்பதில் குறிப்பிட்ட சில மேற்கத்திய நாடுகளே முக்கிய பங்கு வகித்து வந்தன. இனிமேல் அத்தகு சமயங்களில் இந்தியா முக்கியமான இடத்தை வகிக்குமளவு கொள்கைக் குழு செயல்படும் என அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது நமது நாட்டை சர்வதேச அளவில் எடுத்துச் செல்லும் இன்னொரு முக்கிய முயற்சியாகும்.

வெளி நாடு வாழ் இந்தியர்கள் உலகின் பல நாடுகளில் மிகச் சிறப்பாகச் செயல்பட்டு வருகின்றனர். அவர்களின் திறமைகளையும் செல்வாக்கையும்  இதுவரை வந்த அரசுகள்  முழுமையாகப் பயன்படுத்திக் கொள்ளவில்லை. இப்போது அவர்களை நாட்டு முன்னேற்றத்துக்கு பயன்படுத்திக் கொள்ள கொள்கைக் குழு திட்டமிட்டுள்ளது.

தொழில் முனையும் தன்மை, கண்டுபிடிப்புகள், பாரம்பரிய அறிவு ஆகியவை நாடு முழுவதும் பரவிக்கிடக்கின்றன. அவற்றை முழுமையாக வெளிக் கொணர்ந்து நாட்டு முன்னேற்றத்துக்குப் பயன்படுத்தத் தேவையான நடவடிக்கைகளை கொள்கைக் குழு செய்ய உள்ளது. இதுவும் ஒரு முக்கியமான விசயமாகும்.

இளைஞர்களின் சக்தியை கல்வி, தொழில் நுட்பம் மற்றும் திறன் வளர்ப்பு பயிற்சிகள் மூலம் பயன்படுத்துவது கொள்கைக் குழுவின் ஒரு நோக்கமாகும். மக்களிடையே உள்ள வித்தியாசங்களைக் களைதல், வாய்ப்புக்கள் குறைந்த பிரிவினருக்கு அதிக கவனம் கொடுத்தல், பெண்களுக்கான வாய்ப்புகளை அதிகப்படுத்துதல், சுற்றுச் சூழலைப் பாதுகாத்தல் போன்ற முக்கிய அம்சங்களை கொள்கைக் குழு கவனிக்கும்.  மத்திய தர வர்க்கத்தினர் தங்களின் முழுத் திறமைகளை வெளிப்படுத்த கொள்கைக் குழு கவனம் செலுத்தும்.

மொத்தத்தில் நமது தேசத்தின் அடிப்படைகளைக் கவனத்தில் கொண்டு , வெளிநாட்டுச் சித்தாந்தங்களை மையப்படுத்தாமல் நமக்குப் பொருத்தமான வகையில் திட்டங்களை வகுப்பதற்கு ஏதுவாக கொள்கைக் குழு  அமைக்கப்பட்டுள்ளது. இதன் மூலம் அனைவரும் பயன் பெரும் வகையில் ஒட்டு மொத்தமான முன்னேற்றம் ஏற்பட முடியும். தொடர்ச்சியாக இந்தியா உலக அளவில் பெரும் பொருளாதார சக்தியாக உருவாக இதன் மூலம் பெரிய உந்துதல் கிடைக்கும் என நம்புவோம். 

 ( சுதேசி செய்தி, பிப். 2015)

பொருளாதார வளர்ச்சிக்குத் தேசிய அணுகுமுறை

சென்ற வருடம் மத்தியில் புதிய அரசு பொறுப்பேற்றுக் கொண்ட பின்னர் அறிவிக்கப்பட்ட ஒரு முக்கியமான முடிவு திட்டக் குழுவைக் கலைத்ததாகும். அதற்குப் பதிலாக இந்த வருட துவக்கத்தில் ‘நிதி ஆயோக்’ என்னும் புதிய அமைப்பு உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. ”இந்தியாவை மாற்றும் தேசிய நிறுவனம்” என்ற பெயரில் உயர் மட்ட சிந்தனைக் குழுவாக அவ்வமைப்பு செயல்படும் என மத்திய அமைச்சரவையின் தீர்மானம் கூறுகிறது.

 திட்டக் குழு 1950 ஆம் வருடம் ஏற்படுத்தப்பட்டது.  அதற்குப் பின்னர் கடந்த அறுபத்தைந்து ஆண்டுகளில் உலக முழுவதும் பொருளாதாரச் சூழ்நிலைகள் வெகுவாக மாறியுள்ளன. அதன் அடிப்படையில் புதிய அமைப்பு  அமைக்கப்பட்டுள்ளது.

பொருளாதாரம் என்றாலே வழக்கமாக்   இரண்டு வகை சித்தாந்தங்களே முன் வைக்கப்படுகின்றன. ஒன்று முதலாளித்துவம்; மற்றொன்று கம்யூனிசம். அவை இரண்டுமே பதினெட்டு மற்றும் பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டுகளில் ஐரோப்பாவில் உருவாக்கப்பட்டவை.

பதினெட்டாம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் அங்கு முதலாளித்துவ முறை அறிமுகப்படுவதற்கு முன்னர்,  நிலப்பிரபுத்துவ முறையும் பின்னர் வணிக முறையும் ( mercantilism) நடைமுறையில் இருந்தன.  வணிக முறையின் ஒரு உத்தியாகத்தான் ஐரோப்பா உலகின் பகுதிகளைக் காலனிகளாக மாற்றியது. 

அதனால் பிற நாடுகளின் செல்வங்கள் சுரண்டப்பட்டு ஐரோப்பா வளமடைந்த பின்னரும், பெரும்பான்மை மக்களின் வாழ்க்கை  மிகவும் மோசமாகவே இருந்தது. எனவே அதற்கு மாற்றாக முதலாளித்துவச் சித்தாந்தம் உருவானது.  ஆனால் அதற்குப் பின்னரும் பெருவாரியான மக்களின் சிரமங்கள் குறையவில்லை. மாறாக தொழிற்புரட்சி புதிய பிரச்னைகளை உருவாக்கியது. ஆகவே அதற்கு மாற்றாக  பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டின் பின் பகுதியில் கம்யூனிச சித்தாந்தம் முன் வைக்கப்பட்டது.

ஐரோப்பிய நாடுகள் உலகின் பகுதிகளையும்  தங்களின் காலனிகளாக மாற்றிய பின்னர், அவர்கள் ஆக்கிரமித்த நாடுகளில் நிலவி வந்த இயற்கையான பொருளாதார முறைகள் சிதைக்கப்பட்டன. உலக அரங்கில் ஐரோப்பாவின் தாக்கம்  அதிகரிக்கத்த பின்னர், அவர்களின் வாழ்க்கை முறைகள், கருத்துக்கள் மற்றும் செயல்பாடுகளே உயர்ந்தவையென  போதிக்கப்பட்டன.  

தொடர்ந்து இருபதாம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பத்தில் அமெரிக்கா உலகின் முதன்மையான பொருளாதாரமாக உருவானது. பின்னர் அவர்களின் சந்தைப் பொருளாதாரக் கோட்பாடுகள்  முன்னிலைப்  படுத்தப்பட்டன.

எனவே கடந்த பல தலைமுறைகளாகவே மேற்சொன்ன  இரண்டு  சித்தாந்தங்கள் மட்டுமே உலக அளவில் முன் வைக்கப்பட்டு வந்துள்ளன. இங்கிலாந்தின் ஆளுமையின் கீழ் இந்தியா போன்ற பல நாடுகளும் இருந்ததால், அவர்களின் கல்வித் திட்டத்தின் மூலம் ஐரோப்பிய சித்தாந்தங்கள் எளிதாக  முதன்மைப் படுத்தப்பட்டன.  

 1980 களின் இறுதியில் சோவியத் ரஷ்யாவில் கம்யூனிச சித்தாந்தம் தோல்வியைச் சந்தித்தது.  இன்னொரு முக்கிய கம்யூனிச நாடான சீனா, அதற்கு முன்னரே சோசலிச பொருளாதாரக் கொள்கைகளைக்  கைவிட்டிருந்தது. சோவியத் ரஷ்யாவின் வீழ்ச்சிக்குப் பின்னர், தமது சந்தைப் பொருளாதார முறை மட்டுமே முன்னேற்றத்துக்கு உகந்த ஒரே வழியென அமெரிக்கா மார் தட்டியது. மேலும் தமது வழி முறைகளே உலக முழுமைக்கும் பொருத்தமானதெனவும்   அறிவித்தது.   

ஆனால் அவர்களின் ஆலோசனைப்படி செயல்பட்ட நாடுகள் 1980 கள் முதலே தோல்விகளைச் சந்தித்து வந்தன. பின்னர் 2008 ஆம் வருடம் அமெரிக்காவில் தொடங்கிய உலகப் பொருளாதார நெருக்கடி மேற்கத்திய  பணக்கார நாடுகள் உள்ளிட்ட உலகின் பல பகுதிகளையும் பாதித்தது. அப்போது அங்கு ஏற்பட்ட பல பிரச்னைகள் இன்றளவு வரை  சில நாடுகளில் தீராமலே உள்ளது.  

எனவே தங்களின் பொருளாதார முறையில் பெருமளவு குறைகள் இருப்பதாக அமெரிக்க நிபுணர்களே தற்போது ஒப்புக் கொள்கின்றனர். ஆகையால் பொருளாதார முறைகள் நாட்டுக்கு நாடு வேறுபடலாம் என்பதை  சர்வதேச அமைப்புகள் கூட இப்போது ஒத்துக் கொள்கின்றன.

அதே சமயம் கடந்த சில ஆண்டுகளாகவே சீனா, இந்தியா உள்ளிட்ட ஆசிய நாடுகளின் வளர்ச்சி அதிகரித்து, உலக அரங்கில் மேற்கு நாடுகளின் பங்கு குறைந்து வருகின்றது. மேலும் அண்மைக் காலமாக உலக அளவில் மேற்கொள்ளப்பட்டு வரும் ஆய்வுகள், காலனியாதிக்க காலத்துக்கு முந்தைய நூற்றாண்டுகளில் இந்தியா, சீனா ஆகிய நாடுகள் மிகச் சிறப்பாக செயல்பட்டு வந்ததாக  எடுத்துச் சொல்கின்றன.  

பொருளாதார வரலாற்றாசிரியர் ஆங்கஸ் மாடிசன் தலைமையில் நடைபெற்ற ஆய்வுகள்,   இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் தொடங்கி ஆங்கிலேயர்கள் இங்கு வந்து நமது பொருளாதாரத்தில் தலையிடத் தொடங்கும் வரை, பதினாறு நூற்றாண்டு காலம் இந்தியா உலகின் முதலிடத்திலும், சீனா இரண்டாவது இடத்திலும் இருந்து வந்துள்ளதைத் தெரிவிக்கின்றன. தங்களின் நாடுகளுக்கெனப் பொருத்தமான அணுகுமுறைகள் இல்லாமல், இந்தியாவும் சீனாவும் பெரிய செல்வந்த நாடுகளாகப் பல நூறாண்டுகள் இருந்து வந்திருக்க முடியாது.

ஒவ்வொரு நாட்டுக்கென இயற்கையாக  தனித் தன்மைகள்  இருக்கும். பிற நாடுகளுக்கில்லாத தனிச் சிறப்புக்கள் இந்தியாவுக்கு நிறைய உள்ளன. நமது இயற்கை வளம், மனித வளம், குடும்ப அமைப்பு முறை, அதிகமாகச் சேமிக்கும் மனப்பாங்கு, தொழில் முனையும் தன்மை,  சமூக மூலதனம்  உள்ளிட்ட பல  அம்சங்கள் பொருளாதாரத்துக்கு அடிப்படையாக விளங்கி  வருகின்றன. 

சுதந்திரத்துக்குப் பின் நமது ஆட்சியாளர்கள் தொடர்ந்து மேற்கத்திய சிந்தனைகளை மையமாக வைத்தே கொள்கைகளை வகுத்து வந்துள்ளனர். அதனால் ஆரம்ப காலங்களில் சோசலிச சித்தாந்தமும், பின்னர் உலக மயமாக்கல் மற்றும் சந்தைக் கோட்பாடுகளுமே வழிகாட்டு நெறிகளாக இருந்து வருகின்றன. திட்டக்குழு என்பதே  அப்போதைய சோவியத் அணுகுமுறைகளைப் பின்பற்றித் தான் உருவாக்கப்பட்டது.  

அதனால் நமது நாட்டுக்கான அடிப்படைகளை வைத்து முன்னேற்றத்துக்குத் திட்டமிடும் வாய்ப்பே   இதுவரை இல்லாமல் போய்விட்டது. அதனால் சுதந்திர இந்தியா கண்டு வரும் வளர்ச்சி அரசாங்கத்தை மீறி மக்களால் முன்னெடுத்துச் செல்லப்படும் ஒன்றே என நிபுணர்கள் கூறுகின்றனர்.

 1960களில் இந்தியாவுக்கான அமெரிக்க தூதராகப் பணியாற்றியவர் பொருளாதார நிபுணர் ஜான் கென்னத் கால்பிரெய்த் என்பவர். அவர் 2001 ஆம் வருடத்தில் இந்தியாவுக்கு வந்தார். அப்போது இந்தியாவின் முன்னேற்றத்தைப் பார்த்து வியந்து,  இது மக்கள் சார்ந்த பொருளாதாரம் எனவும், அதற்கு தேசத்தின் கலாசார அடிப்படைகளே காரணம் எனவும் கூறினார்.

நாட்டின் பல பகுதிகளில் நடத்தப்பட்டு வரும் கள ஆய்வுகள் நமக்கெனத் தனிப்பட்ட செயல்முறைகள் இருந்து வருவதை உறுதிப்படுத்துகின்றன. அதனால் தேச நோக்கில் பொருளாதாரக் கொள்கைகள் அமைக்கப்படும் போது முழுமையான பலன்களை அடைய வாய்ப்புகள் உள்ளன.

அந்த வகையில் சுதந்திர இந்தியாவின் பொருளாதார வரலாற்றில் இப்போது முதன் முறையாக நாடு சார்ந்த ஒரு புதிய பாதைக்கு அடித்தளம் போடப்பட்டுள்ளது.  வெளி நாடுகளிலிருந்து பொருளாதார மாதிரிகளை   காப்பியடித்துக் கொண்டு வந்து, அவற்றை  நமது மண்ணில்  அப்படியே நட்டு வைக்காமல் இருப்பதை நிதி ஆயோக் உறுதி செய்யும்  எனத் தீர்மானம் தெரிவிக்கிறது.

  நமது வளர்ச்சிக்கு ஏதுவான உத்தியை நாமே கண்டறிய வேண்டும் எனவும்,  நமது நாட்டுக்குப் பொருத்தமாகவும் இங்கு செயல்படும் வகையிலும் அமையக் கூடிய  வழிமுறைகளைச் சிந்தனைக் குழு கண்டறிய வேண்டும் எனவும் அது கூறுகிறது. மேலும் இனிமேல் நாட்டு முன்னேற்றத்துக்குப் பாரதீய அணுகுமுறைகளே கடைப்பிடிக்கப்படும் என்றும் அது அறிவிக்கிறது.

 திட்டமிடுதலில் இதுவரை இருந்து வந்த குறைபாடுகள் நிவர்த்தி செய்யப்படும் வகையில் செயல்பாடுகள் அமைக்கப்படவுள்ளன. புதிய அமைப்பு மத்திய, மாநில அரசுகளுக்குத் தேவையான உத்திகள் மற்றும் துறை சார்ந்த அறிவுரைகளை வழங்கும் வகையில்   செயல்படும். வலிமையான மாநிலங்கள் மூலமே வலுவான தேசத்தை உருவாக்க முடியும் என்னும் அடிப்படையில், மாநிலங்களுக்குத் தேவைப்படும் உதவிகள் கூட்டாட்சி தத்துவத்தை மேம்படுத்தும் வகையில் தொடர்ந்து அளிப்பதை  நிதி ஆயோக் உறுதிப்படுத்தும்.  

புதிய அமைப்பின் நிர்வாகக் குழுவில் அனைத்து மாநிலங்களின் முதல்வர் மற்றும் யூனியன் பிரதேச துணை ஆளுநர்கள் அங்கம் வகிப்பார்கள்.  அவ்வப்போது எழும் குறிப்பிட்ட மாநிலங்கள் சம்பந்தப்பட்ட பிரச்னைகளைச் சரி செய்ய அந்தப் பகுதி சார்ந்த முதல்வர்களை உள்ளடக்கிய மண்டலக் குழுக்கள் தேவைப்படும் போது உருவாக்கப் படும்.  அதன் மூலம்  குறிப்பிட்ட பகுதிகள்  சார்ந்த பிரச்னைகள் தாமதமின்றித் தீர்க்கப்பட வாய்ப்பு கிடைக்கும்.

 திட்டமிடுதல் என்பதே இதுவரை மத்தியிலிருந்து மாநிலங்களுக்கு என ஒரு வழிப்பாதையாகவே இருந்து வந்துள்ளது. இனிமேல் அது கீழிருந்து தொடங்கி நாட்டின் முன்னேற்றப் பயணத்தில் கிராமங்களை  இணைப்பதற்கு  நிதி ஆயோக் நடவடிக்கைகள் எடுக்கும். மேலும் நமது  நாட்டில் கிராமங்கள் வகிக்கும் முக்கிய பங்கினைக் கவனத்தில் எடுத்துக் கொண்டு, அவற்றின் உயிரோட்டம் மற்றும்  திறன்கள்  நாட்டு முன்னேற்றத்துக்குப் பயன்படுத்தப்படும்.

விவசாயத் துறையைப் பொருத்த வரையில் உணவுப் பாதுகாப்பைப் பற்றி மட்டுமே இதுவரை பேசி வந்துள்ளோம். இனிமேல் அதைத் தாண்டி உற்பத்தித் திறனை அதிகரித்து, விவசாயிகளுக்குத் தமது விளைச்சலுக்கான அதிக பட்ச பலன்கள் கிடைக்கும் வகையில் செயல்பாடுகள் மேற்கொள்ளப்படும்.

மேலும் இந்தியாவின் பொருளாதார  வலிமை சாதாரணக் குடும்பங்கள் ஆரம்பித்து நடத்தும் குறு, சிறு மற்றும் மத்திய தரத் தொழில்களில்தான் நிறைந்துள்ளது. அவை தான் மற்ற எல்லாத் துறைகளையும் விட பொருளாதாரத்துக்கு அதிகமாகப் பங்களிப்பதோடு, சுமார் 92 விழுக்காடு அளவு வேலை வாய்ப்புகளையும் அளித்து வருகின்றன.  

ஆனால் பல விதமான சிரமங்களுக்கிடையில் செயல்பட்டு வரும் அவை பற்றி வழக்கமாகக் கொள்கை வகுப்பவர்கள் கண்டு கொள்வதே இல்லை. இப்போது முதன் முறையாக அவற்றுக்குத் தேவைப்படும் நிதி உதவி, தொழில் நுட்பம், திறன் அதிகரிப்பு ஆகியனவற்றைக் கொடுக்கும்   கொடுக்கும் வகையில் புதிய அமைப்பு செயல்படும் என அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது.

நமது தேசத்தின் பாரம்பரிய சொத்துக்களாக குடும்ப மற்றும் சமூக அமைப்பு முறைகள் விளங்கி வருகின்றன. ஒருவருக்கொருவர் இயைந்து செயல்படும் சூழ்நிலை சமூக மூலதனமாகக் கருதப்படுகிறது. ஏனெனில் அத்தகு சூழ்நிலைகள் பொதுவான அமைதிக்கும், பொருளாதார வளர்ச்சிக்கும் ஏதுவாக அமைகின்றன.

எனவே சமூக மூலதனத்தைப் பாதுகாத்துப் பெருக்குவது  இன்று உலக அளவில் முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாகக் கருதப்படுகிறது. நமது நாட்டில் அரசு மட்டத்தில் முதன் முறையாக அதன் முக்கியத்துவம் அங்கீகரிக்கப்பட்டு,  புதிய  கொள்கைகளின்  மூலம் அது முன்னேற்றத்துக்குப் பயன்படுத்திக் கொள்ளப்படும் எனக் கூறப்பட்டுள்ளது.

நமது தேசத்தில் தொழில் முனைவு, அறிவியல் மற்றும் அறிவு சார்  மனித வளம் நிறைந்து கிடக்கிறது. அவற்றைப் பயன்படுத்தி  வெற்றியின் உச்சத்தை அடைய சிந்தனைக் குழு  செயல்படும்.  மேலும் தனித் தன்மைகளைக் கொண்ட நமது மத்திய தர வர்க்கத்தின் திறமைகள் முழுவதும் பயன்படுத்தப்படும்.

வெளி நாடு வாழ் இந்தியர்கள் இன்று உலகில் இருநூறு நாடுகளுக்கு மேல்   இருந்து கொண்டு தங்களின் திறமை மற்றும் உழைப்பின் மூலம் நன்கு செயல்பட்டு  வருகின்றனர். ஆனால் அவர்களை முழுவதுமாக நாம்  இதுவரை பயன்படுத்திக் கொள்ளவில்லை. இனிமேல் அவர்களின் வலிமைகள் தேவையான துறைகளில் பயன்படுத்திக் கொள்ளப்படும்.

ஒரு நல்ல நிர்வாகத்துக்கு அடையாளமே அதன் வெளிப்படைத் தன்மையாகும். அந்த வகையில் தொழில் நுட்பத்தை உபயோகப்படுத்தி அரசு வெளிப்படையாகச் செயல்படும் வகையில் கொள்கைகள் வகுக்கப்படும். வறுமை ஒழிப்பு அத்தியாவசியமானதாக எடுத்துக் கொள்ளப்பட்டு, இளைஞர்கள், பெண்கள், வாய்ப்புக் குறைந்தவர்கள் ஆகிய பிரிவினருக்குச் சிறப்புக் கவனம் செலுத்தப்படும்.

தேச அளவில் நவீன வசதிகளுடன் ஒரு ஆய்வு மையம் தொடங்கப்பட்டு, அது நாட்டின் பல பகுதிகளிலும், சர்வதேச அளவிலும் நடைமுறையில் உள்ள சிறப்பான செயல்பாடுகள் மற்றும் நல்ல நிர்வாகம் பற்றிய  விபரங்களைச் சேகரிக்கும். பின்னர் அவை பிற இடங்களிலும் செயல்படுத்தப்படும் வகையில் அனைவருக்கும்  பகிர்ந்தளிக்கப்படும்.

இது வரை உலக அரங்கில் மேற்கத்திய நாடுகளே அதிகம் தாக்கம் செலுத்தி வருகின்றன. அதை மாற்றி நமது கருத்துக்களை உலக அளவில் எடுத்துச் செல்லும் வகையில் புதிய குழு நடவடிக்கைகளை எடுக்கும். நமது தேசத்தை அடுத்த கட்டத்துக்கு எடுத்துச்  செல்லும்  இந்த முயற்சி அனைவராலும் வரவேற்கப்பட வேண்டிய ஒன்றாகும்.

மொத்தத்தில் அந்நிய சித்தாந்தங்களைச் சாராமல், நமது வளங்களையும் திறமைகளையும் மையப்படுத்தி, அனைத்து மாநிலங்களுடனும் இணைந்து ஒட்டு மொத்த முன்னேற்றத்துக்குத் தேவையான  செயல்பாடுகளை உருவாக்கும் வகையில் புதிய அமைப்பு ஏற்படுத்தப்பட்டுள்ளது. 

வேறெந்த நாட்டையும் விட பெரிய பொருளாதாரப் பின்னணி மற்றும் துடிப்பினைக் கொண்ட நமது நாடு, தனது முழு வலிமையையும் பயன்படுத்தி மீண்டும் ஒரு உயர்வான  நிலையை அடைய நிதி ஆயோக் நல்ல தொடக்கமாகத் தெரிகிறது.  

( சிறு மாற்றங்களுடன் “ மக்கள் சார்ந்த பொருளாதாரம்” என்ற தலைப்பில் தினமணியில்  பிப். 7, 2015 வெளியானது)